Elsevier
pagina in opbouw
 
                                                                                                                                                               Wikipedia:

Het eerste nummer van Elseviers Weekblad verscheen op 27 oktober 1945. Vier jaar later had het blad al een oplage van 120.000 exemplaren. Elseviers Weekblad verscheen eerst op krantenformaat. De voorganger van het weekblad, Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift, opgericht in 1891, was in 1940 door de Duitse bezetters verboden.

De man achter Elseviers Weekblad was Henk Lunshof. Deze redacteur van De Telegraaf liep al in 1940 rond met de gedachte aan een nieuw weekblad, 'gansch anders dan de tot dusver bestaande'. Jan Peter Klautz, directeur van uitgeverij Elsevier, voelde wel voor het idee om na de oorlog een blad te lanceren dat een uitgesproken mening had en de dingen bij hun naam durfde noemen. De doelstelling was een onafhankelijk weekblad te maken, dat niet aan een politieke partij of zuil verbonden was. In het diepste geheim werkte het duo tijdens de oorlog aan de oprichting, met hulp van G.B.J. Hiltermann, oud-medewerker van De Telegraaf.

Hoewel Elseviers Weekblad niet was gebonden aan enige partij of stroming, nam het blad tijdens de Indonesische kwestie een fel standpunt in tegen een onafhankelijk Indonesië. Elsevier ontwikkelde daarna een politieke identiteit met maatschappelijk conservatieve en economisch liberale trekken, dicht bij de liberalen van de VVD en de katholieken van de KVP.

In 1965 werd het blad gesplitst in een algemeen deel op magazineformaat, Elseviers Magazine en een financieel-economische krant, EW. Verslaggever Ferry Hoogendijk, die in 1967 tot de hoofdredactie toetrad, trok met zijn felle aanvallen op het kabinet-Den Uyl veel aandacht. In de jaren tachtig riep de leiding van Hoogendijk steeds meer weerstand op bij de redactie. In 1985 gaf de directie hem een andere functie binnen het bedrijf.

Zijn opvolger André Spoor, voormalig hoofdredacteur van NRC Handelsblad, gooide het over een andere boeg. Hij vernieuwde de redactie, paste de lay-out aan, vergrootte de aandacht voor cultuur en veranderde de naam in Elsevier. Ziekte en een vervaarlijke oplagedaling maakten na ruim twee jaar een eind aan Spoors hoofdredacteurschap. Hij werd vervangen door Johan van den Bossche, afkomstig van de financieel-economische krant EW, die in 1988 was geïntegreerd in het magazine.

In 1993 maakte Van den Bossche plaats voor Hendrik Jan Schoo, adjunct-hoofdredacteur sinds 1991 (daarvoor hoofdredacteur van achtereenvolgens Psychologie en Intermagazine), die op zijn beurt per 1 januari 2000 werd opgevolgd door Arendo Joustra.

In 2000 ontving Elsevier de Mercur d'Or-prijs, als erkenning voor zijn prestaties en als een van de langstlopende Nederlandse weekbladen.

In november 2004 lanceerde Elsevier een nieuws- en opiniewebsite met dezelfde signatuur als het weekblad.

Elsevier had in het laatste kwartaal van 2007 een betaalde oplage van meer dan 150.000 exemplaren per week. De website trekt rond de 70.000 unieke bezoekers per dag.

 

Elseviers Magazine 11 november 1985 - Thera Coppens - Géén rails, alléén het wachten


 
ESM 1998 nr 44 31 oktober - Nicolaas Matsier: Een sluimerend systeem