Geschiedenis, grondslag en doelgroep (Wikipedia)

Het Nederlands Dagblad werd in de zomer van 1944 als een half illegaal blad onder de naam Reformatie Stemmen opgericht als gevolg van de onenigheid binnen de toenmalige Gereformeerde Kerken in Nederland. Onder de naam De Vrije Kerk werd het na de oorlog de kerkelijke spreekbuis van de in 1944 van de Gereformeerde Kerken afgescheiden Gereformeerde Kerken vrijgemaakt.

Daar het destijds op de Gereformeerde Kerken in Nederland geënte dagblad Trouw een negatieve opstelling innam tegenover alles wat met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt te maken had, begon men in laatste genoemde kringen de behoefte te voelen aan een dagblad uit eigen gelederen.

Dit kon echter slechts geleidelijk gebeuren daar er een gebrek was aan financiële middelen. Onder de nieuwe naam Gereformeerd Gezinsblad kwam er vanaf 1948 een krant die twee keer per week uitkwam en werd later omgezet naar uitgave die drie keer per week verscheen. Vanaf 1959 was er een dagelijkse uitgave en ging men ertoe over meer algemeen nieuws in de krant op te nemen.
Op 31 december 1967 werd de naam gewijzigd in Nederlands Dagblad, de naam die ook tegenwoordig nog in gebruik is. Reden voor deze naamsverandering was dat men alle Nederlanders wenst(e) te bereiken die geïnteresseerd zijn in nieuws op basis van een gereformeerde levensbeschouwing.

Het Nederlands Dagblad gold jarenlang als spreekbuis van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en de daaraan verbonden politieke partij het Gereformeerd Politiek Verbond (GPV). Vanaf de jaren tachtig en negentig is men zich op een breder christelijk publiek gaan richten. In 1992 maakte het Nederlands Dagblad zich los van de bijzondere band met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, die als consequentie had dat redacteuren belijdend lid moesten zijn van een van de kerken. Sindsdien bestaat de grondslag alleen nog uit de Bijbel en de Drie Formulieren van Enigheid.

De lezers van deze krant zijn voornamelijk te vinden in diverse orthodox-protestantse en evangelische kerken alsook bij de orthodoxere richtingen binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Wat betreft politieke voorkeur stemmen de meeste lezers op de ChristenUnie en het CDA, voor een geringer deel ook op de SGP.